Kolekcja Barcelona w szklanym domu Philipa Johnsona w New Canaan.
Zdjęcie z Archiwum Knoll. W 1912 Mies założył własne biuro w Berlinie. Poprzez meble, projekty mieszkaniowe i niezwykłe, ale niezrealizowane koncepcje drapaczy chmur, zyskał uznanie jako lider niemieckiego ruchu nowoczesnego. W związku z tym został wybrany do zaprojektowania niemieckiego pawilonu na wystawie przemysłowej w Barcelonie w 1929 roku. Jego projekt, rytmiczny układ poziomych i pionowych płaszczyzn szkła, kamienia i metalu, był eksperymentem w swobodnej przestrzeni. Bez dostrzegalnego rozróżnienia między pokojami lub wnętrzem i zewnętrzem, projekt zasadniczo zakwestionował ówczesny standard architektoniczny „pudełka w pudełku”. Wewnątrz Mies zawierał krzesło barcelońskie i osmańskie, zaprojektowane w celu zaoferowania królowi i królowej Hiszpanii miejsca do odpoczynku (w rzeczywistości nigdy nie usiedli).